Safiye Alagaş

 

AMED - Sîsê Bîngol a 80 salî ya li Girtîgeha Tarsusê ye, ji JIN NEWS’ê re nameyek şand. Sîsê wiha got: “Min zarokên xwe dihiştin û şivantî dikir. Min kevir bar dikirin. Min 10 zarokên xwe bi şivantiyê mezin kirin. Min bi hevjînê xwe re ji bo ku em debara xwe bikin heman ked dida re.  Yên di temenê min de gelekan beriya min koç kirin û çûn. Hevjînê min jî koç kir û çû. Ji min re jî êş û elema vê cîhanê ma.”

 

Sîsê Bîngol ya 80 salî ku li girtîgeha Tîpa T ya Tarusê dimîne, rewşa tenduristiya wê her diçe xera dibe.  Sîsê nameyek ji ajansa me re şand û tiştên jiyan vegot. Sîsê ku xwendin û nivisandina wê tune ye, nameya xwe bi hevalek di koxuşa wê de bi zimanê zazakî da nivîsîn. Sîsê diyar kir ku di nasnameyê de 70 salî xuya dike lê biçûk hatiye nivîsîn û temenê wê yê rast 80 ye.

 

‘Niarim di pêlikên renzeyê re hilkişim’

 

Sîsê di nameya xwe de destnîşan kir ku ev saleke di girtîgehê de ye wê hîna du salên din jî bimîne û got: “Nexweşa tansiyon û dil im. Her wiha çongên min dêşin û êşa wan zêde ye. Gûhê min nabihîzin. Çavê min êdî nabînin. Ji ber pîrbûnê ez nikarim destava xwe jî bigirim. Diranên min taxim in.  Wê rojê diranên min ji destê min ketin şikyan.  Ez bi dehan carî çûm nexweşxanê. Herî dawî îro diranên min gihiştin ber destê min. Heta diranên min hatin ez birçî mam. Ev mehek û nîve ez seranserê rojê li xwarê  li ser kursiyê rudinim.  Ji ber her tim diçim lavaboyê û ez nikarim di pêlikên ranzayê re dakevim û hikişim.”

 

‘Dema diçim nexweşxaneyê pir zehmetiyan dikşînim’

 

Dayika Sîsê destnîşan kir ku ji ber tansiyon û nexweşiya dil jî divê xwarinên cuda bixwe û wiha berdewam kir: “Ez neçarim xwarinên li vir bixwim. Carekê tansiyona min derket 20’an. Min her tim radikirim acîlan. Niha tansiyona min hinek baştir e. Ez naxwazim biçim nexweşxaneyê. Ji xwe ez du saniya dikarim li ser piyan bisekinim. Heta ez li rîngê siwar dibim û diçim cem doktor pirsgirêkan dijîm.”

 

‘Nikarim derdê xwe ji doktor re bêjim’

 

Sîsê di berdewamiya nameya xwe de ev tişt bi lêv kir: “Ez tirkî nizanim. Zimanê kurdî zaravayê zazakî ye. Ji ber vê nikarim derdê xwe ji doktor re bêjim. Doktor jî li gorî rewşê derman dide û min dişîne. Ez êdî nizam kîjan dermanî bi kar bînim.  Her wiha ez ji kezebê dikûxim.  Hîna sedema nexweşiya min nehat dîtin. Ez ji ber kûxikê bi şev nikarim razêm. Şîr, nane, lîmon fêde nake. Ji tiliyên lingan bigirin heta serê min dêşe. Di girtina ewil de sê mehan di girtîgehê de mam. Sê caran çûm Tipa Edlî.  Dema ewil çûm Tipa Edlî rapora ‘nikare li girtîgehê bimîne’ dan min û tahliye bûm. Lê piştî ceza dan ez du carên din çûm Tipa Edlî. Tipa Edlî rapora ‘dikare li girtîgehê bimîne’ da. Ji xwe tiştên dema surgunê em jiyan jî hun dizanin.”

 

'Qedera min xirab e'

 

Sîsê ji bo tiştên jiya got ‘tiştên min jiyan qederek xerab bû’ û wiha dawî li nameya xwe anî: “Min qehra 10 zarok û jiyana gund kişand. Piştre jî hatim vir. Êşên min tu car neqedyan. Min zarokên xwe dihiştin û şivantî dikir. Min kevir bar dikirin. Min 10 zarokên xwe bi şivantiyê mezin kirin. Min bi hevjînê xwe re debara xwe dikir.  Yên di temenê min de gelekan beriya min koç kirin û çûn. Hevjînê min jî koç kir û çû. Ji min re jî kahr û êşa vê dinê ma. Hêviya min eve aştî zû bê. Hêviya min ev e şer biqede û mirin çênebin.