Filiz Zeyrek

 

ADANA - Adana'da yaşayan Zekiye Polat ilerleyen yaşına rağmen kocaman bir kağıt toplama arabası ile şehrin hemen her yerini geziyor. Pek çok hastalığı olan ve artık “Ayaklarım beni ve arabayı taşımıyor” diyen Zekiye, tüm duyarlı kesimlerden dayanışma bekliyor.  

 

Zekiye Polat, 25 yıldır Adana’nın hemen her ilçe ve sokağında kâğıt toplayarak geçimini sağlıyor. 61 yaşındaki Zekiye, aynı zamanda 2 torunun da bakımını üstleniyor. “Onların geleceği benim ki gibi olmasın diye mücadele ediyorum” diyen Zekiye, yıllarca yoksulluğa karşı direndiğini söylüyor. Eski kağıtların arasında torunlarına yeni bir gelecek kurmak için mücadele eden Zekiye, tüm duyarlı kesimlere dayanışma çağrısında bulunuyor. 

 

‘Artık zorlanıyorum’

 

Ömrü boyunca çalıştığını ve kendi ayakları üzerinde durmak için mücadele ettiğini ifade eden Zekiye, “4 çocuğumu kimseye muhtaç olmadan büyüttüm. Onlar evlenip gittiler. Şimdi ise 2 torunuma bakıyorum. Fakat çocuklarımı büyüttüğüm zamanki gibi genç değilim. Artık çok zorlanıyorum” diyor. 

 

Geçimini sağlayabilirmiş!

 

“Kimse kimsenin halinden anlamıyor” diye sözlerine devam eden Zekiye, defalarca sosyal yardımlaşmadan fon alabilmek için Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı’na başvurduğunu fakat “Sen geçimini sağlayabilirsin” yanıtı ile karşılaştığını dile getiriyor.

 

"Benim durumda olan bir kadına yardım etmiyorlarsa kime yardım ediyorlar?” diye soran Zekiye, “Kendimi bildim bileli yoksulum. Şu an kalp ve tansiyon hastasıyım. Su, elektrik, tüp çok yüksek. İşe çıkmadığım gün aç kalıyoruz. Ama artık yürümekte bile zorlanıyorum” diyor.

 

‘Torunlarıma yardım eli uzatın’

 

Sabahın ilk ışıklarında başlayan ekmek kavgasının akşam geç saatlere kadar sürdüğünü dile getiren Zekiye, “Ayaklarım artık taşımıyor beni ve arabayı. Bu da yetmezmiş gibi eve gidince de temizlik, yemek, ev işi yapmak zorundayım” diye belirtiyor. 

 

Bir de çöpler arasında mikrop kapma riski yaşadığını dile getiren Zekiye, “Ellerimi çöpün içine koymak zorundayım. Bundan dolayı kimi zaman hastalanıyorum. Bu yaşta bir kadına kimse iş de vermiyor” diyor. 

 

Zekiye son olarak tüm duyarlı kesimlere dayanışma çağrısında bulunuyor: “Yardım severlerden yardım talep ediyorum. En azından torunlarım benim gibi yoksulluk çekmesin. Onlara yardım eli uzatılsın.”