Gulistan Gulmuş

 

AMED - Dayika Rojîn Kabaîş Aygul Kabaîş tekez kir ku 9 meh in di mirina gumanbar a Rojîn Kabaîş de ti pêşveçûn çênebûye û ew hîn jî dipirsin ka çi qewimîye û got, "Em dixwazin niha hin agahiyan bistînin, bizanin ka çi qewimîye û rihet bibin. Em 24 saetan li ser Rojînê difikirin."

 

Rojîn Kabaîş a 21 salî ji Amedê bû li Zanîngeha Yuzuncu Yilê ya Wanê dest bi xwendinê kir. Roja 27'ê Îlona 2024'an bi awayek guman winda bû û agahî jê nehat girtin. Cenazeyê wê piştî 18 rojan li peravê Behra Wanê li ber gundê Mele Qasimê hat dîtin.

 

Rojîn Kabaîş li Wargeha Keçikan a Seyîd Fehîm Arvasî ya Wanê dima. Hê çend roj bû ew çûbû zanîngehê. Piştre agahî windabûnê ji malbatê re hat. Tevî ku 9 meh bi ser windakirina Rojîn Kabaîş re derbas bûne jî hê jî tu gumanên li ser mirina wê ji holê ranebûne.

 

Neh meh di ser mirina gumanbar a Rojîn Kabaiş re derbas bûn û dayika wê Aygul Kabaîş li ser lêgerîna edaletê di vê pêvajoyê de û rastiya ku mirina gumanbar a Rojîn Kabaiş hîn nehatiye çareserkirin, ji JINNEWS re axivî.

 

‘Ma keça min çikiribû?’

 

Aygul Kabaîş pêşî destnîşan kir ku di derbarê mirina gumanbar a keça wê de hîn tu pêşveçûn çênebûye û got, “Heta niha kesî tiştek ji me re negotiye ka çi qewimî. Em hefteyek berî betlaneyê çûn Wanê û 3-4 rojan li wir man. Me li wir bi dozger û parêzeran re hevdîtin kir, tenê tiştê ku wan ji me re got, tenê agahî, ew bû ku ew testa DNA'yê dişînin Stenbolê. Wan got ku ew dikarin li gorî bersiva ku ji wir wergirtine agahdarî bidin me. Em li bendê ne ku ew nûçeyên baş bidin me. Keça min bi dilxwazî bişirîn û kêfxweş çû dibistanê. Wê bawer nedikir ku ew ê bikeve dibistanê, ew çû dibistanê û ev yek bi serê wê hat. Em dixwazin niha bizanin ka çi qewimî. Ger em tiştek fêr bibin, em ê rihet bibin. Kê çi bi wê kir, divê nikaribe li derve bi azadî bigere, divê were cezakirin. Ma keça min çikiribû? "

 

'Em bizanin ka çi qewimî ye'

 

Aygul Kabaîş diyar kir ku mirina gumanbar a keça wê û komkujiyên jinan bi bêcezatiyê ve girêdayî ne. Dayikê her wiha behsa têkiliya xwe bi keça xwe re kir û ev tişt parve kir: "Min û Rojînê me pir baş li hev dikirin. Wê rojekê jî dilê min neşikand. Heta ku ez sax bim, ew ê ji hişê min dernekeve. Hemû jin pir nêzîkî mirinê ne ji ber ku kujer nayên cezakirin. Ger ew bihatana cezakirin, wê îro tiştekî wisa çênebûya. Wan digirin, hefteyekê di girtîgehê de digirin û dû re wan berdidin. Ji ber vê yekê ev komkujî zêde dibin. Rojîn her tim ji min re digot, 'Dayê, çokên te diêşin, ez ê gorên te têm lingê te.' Wê rojekê jî min aciz nekir. Em dixwazin niha agahiyan bistînin, bizanin ka çi qewimî ye û rihet bibin. Em 24 saetan li ser Rojînê difikirin."