“Biz neden bir olamıyoruz? Bizi bir araya getiremeyen nedir? Bizi birbirimize düşüren şey nedir? Ben senden daha iyiyim mi ben senden daha akıllıyım mı ben senden daha üstünüm mü? Peki, Kürtler daha ne kadar birbirini ötekileştirerek böyle devam edecek?” 

 

Rümeysa Menice Gülmez 

 

Biz neden hep kaybediyoruz?  Kardeş olmayı beceremediğimiz için kaybediyor olabilir miyiz?

 

Belki de ete süte karışmayanların canını feda edenleri anlamadığı için kaybediyoruz. 

 

Ya da birilerimiz canını malını özgürlüğünü feda ederken öbürünün sadece maddi endişesinden dolayı düşmanın yanında durmaktan vazgeçmemesinden olabilir mi?  

 

Birbirimizin acısını birbirimizin sıkıntısını endişesini duymak için empati kuramadığımızdan kaybediyoruz belki. 

 

Ya da oğlu kızı öldürülenin yanına gidip acısını paylaşmadığımız için kaybediyoruz. Sahi kaçımız oğlu, kızı, eşi cezaevindekinin yanına gidip acısını, sıkıntısını paylaşmak yerine onları yargılamadık.  

 

‘Sen neden benim gibi düşünmüyorsun?  Gel konuşalım, senin endişen nedir? Senin davan nedir? Birbirimizle konuşalım tartışalım’ diye düşünen akrabamızın yanına arkadaşımızın yanına gittik mi? Onunla insanca tartıştık,  insanca konuştuk mu?  Birbirimize değmeye çalışmadık bile. 

 

Neden ateistimiz, dindarımıza dokunmaktan, yaklaşmaktan imtina ediyor. Dindarımız neden başka bir inanca mensup olanı anlamak yerine onun düşüncesini öğrenmek yerine onu yargılamadan ötekileştirmeden günahkar ilan etmeden anlamaya çalışmıyor. 

 

Başkasının komünistini severken kendi komünistimizi neden düşman gibi görür olduk? Kendi solcunuzdan nefret ederken başkasının solcusuna neden hayran hayran bakıp dinler olduk? 

 

Kendi milliyetçimizden nefret ederken başkasının milliyetçisini yere göğe sığdıramaz olduk. 

 

Biz neden bir olamıyoruz? Bizi bir araya getiremeyen nedir? Bizi birbirimize düşüren şey nedir? Ben senden daha iyiyim mi ben senden daha akıllıyım mı ben senden daha üstünüm mü? Peki, Kürtler daha ne kadar birbirini ötekileştirerek böyle devam edecek? 

 

 Yüzyıllardır düşmana hizmet etmekten ne zaman vazgeçeceğiz? Din üzerine kandırılmaktan kardeşlik söylemleri ile kandırılmaktan ne zaman vazgeçeceğiz? 

 

Bunun için daha kaç milyonun ölmesi gerekiyor ya da bunun için ölmek zorunda mıyız? Tarihine bakıp ders almayan tek millet biz miyiz? Parça parça gruplara hiziplere ayrılıp sürekli birbiriyle münakaşa içerisinde olan birbiriyle çatışma içerisinde olan birbirlerini ötekileştiren bir millet olmaktan ne zaman vazgeçeceğiz? Kardeş olmayı denesek, birbirimizi sevmeyi denesek, birbirimizin acısını duymayı öğrensek, endişesini dinlesek, inançlarımız, hiziplerimiz, partilerimiz ne olursa olsun ama bir noktada birleştiğimiz bir noktamız olsa mesela dilimiz, mesela Kürtlüğümüz çok mu zor?