ANKARA - Anka-Der tarafından Kürt Dil Bayramı dolayısıyla yapılan panelde anadilin önemine dikkat çekildi.

 

Anka Dil Kültür Sanat Derneği (Anka-Der), 15 Mayıs Kürt Dili Bayramı dolayısıyla Tüm Yerel Belediye ve Yerel Yönetimler Hizmetleri Emekçileri Sendikası (Tüm Bel-Sen) Genel Merkezi’nde panel düzenledi. “Cejna zimanê Kurdî Pîroz be”, “Em her malekê bikîn dibîstana Kurdî” pankartların asıldığı panelde Yazar Adar Jiyan, Dimîlkî Öğretmeni Feride Akturan ve üniversite öğrencisi Fatma Demirağaç konuştu.

 

‘Hawar milattıt’

 

Panelde ilk olarak konuşan Feride Akturan, 15 Mayıs 1932’de çıkarılan Kürtçe dergi “Hawar” dolayısıyla 2006 yılında bu günün Kürt Dil Bayramı olarak ilan edildiğini hatırlattı. Hawar’ın Kürt tarihi açıdından milat olduğunu dile getiren Feride, “91 yıl önce Celadet Ali Bedirxan ve arkadaşlarının öncülük ettiği bu kültürel devrim, bugün de Kürt dili ve kültürü çalışmalarına ilham kaynağı olmaya devam ediyor. Hawar dergisi dil, kültür, kimlik ve edebiyat başta olmak üzere birçok alanda büyük bir değişime öncülük ederek Kürt dili ve kültürü çalışmalarının son yüzyılına damgasını vurmuştur. Bünyesinde Osman Sabri, Nurettin Zaza, Cegerxwîn gibi büyük Kürt edebiyatçıların yetişmesini sağlayan dergi Kürt dili ve edebiyatı için de sembol olmuştur” şeklinde konuştu. 

 

Anadilin önemi

 

Ardından konuşan Adar Jiyan da anadilin önemine dikkat çekti. “Anadili ile eğitim görmeyen bir çocuk hayatı boyunca içine kapanık saldırgan, güvensiz ve özgüvensiz olarak yetişir. Hem kişiliğinde hem beyninde hasara neden oluyor hem de ilişkilerinde çok olumsuz sorunlara karşı karşıya kalma ihtimali yüksek son derece” dedi.

 

Göç politikalarının etkisi

 

Son olarak konuşan Fatma Demirağaç ise anadil ve göç ettirme politikalarının bağına işaret etti. Fatma, şöyle konuştu: “Göçe zorlanarak dilimizden koparıldık. Eğitim hayatına başlayınca anadil ile kopukluk başlıyor. Ortaokul döneminde okulda bir nebze daha az okulda vakit geçiriyoruz ve evde daha fazla Kürtçe konuşuyoruz. Fakat lise öğrenimine geçinde evden çok okulda vakit geçirdiğimiz için anadilden tam bir kopukluk yaşanıyor. Üniversite öğrenimine geçince hiçbir alanda anadilimizi konuşamıyoruz.”

 

Konuşmaların ardından katılımcılar serbest kürsüde söz alırken, panel Kurmancî ve Zazakî şarkılar ile son buldu.