“Adı gibi gül çocuk, güzel çocuk. Her şeye inat gülmesini unutmayan çocuk. İnadına gülen çocuk… Güldükçe güçlenilmiş çünkü Roza…”

 

Leyla Güven

 

“Roza… Adı gibi gül çocuk, güzel çocuk. Her şeye inat gülmesini unutmayan çocuk. İnadına gülen çocuk… Güldükçe güçlenilmiş çünkü Roza. Annesinden daha 2 yaşındayken ayrı kalmış. Annesi çocuklara güzel bir dünya bırakmak için mücadele ederken alıkonulmuş. Dört duvara, soğuk, gri ve insan doğasına aykırı olan mekanlara hapsedilmiş. Başta anlamamış Roza bu ayrılığı ama büyüdükçe, ‘Annem nerede, neden gelmiyor’ diye sormaya başlamış. İlk zamanlar. ‘Anne hasta, hastanede’ demişler, inanmış o da. Ama büyümüş ve kreşe gitmeye başlamış Roza. Kreşte, arkadaşlarını annelerinin bırakıp aldığını görmüş ve ‘Bbaba annem neden gelmiyor, neden annem beni kreşe bırakmıyor’ diye soruyormuş sürekli.

 

40 dakika içinde neler yapılırsa yapıyor

 

Bu nasıl hastalık diye düşünüp, inanmıyormuş artık büyüklere. Artık hastalık yalanına inanmadığından ‘Annen de başka bir kreşte öğretmen olarak çalışıyor’ demeye başlamışlar. Ki zaten Roza’nın annesi gerçekten de öğretmenmiş. Kreşi bitince annen gelecek demişler. İnanmış Rozacık. Annesiyle telefonda konuşunca ‘Yazın gelecek misin’ diye soruyormuş. ‘Yaz olunca annemin de kreşi de bitecek, benim kreşim de bitecek, annem gelecek beraber dondurma yiyeceğiz’ diye plan yapmaya başlamış. Roza büyüyor ama en önemlisi de artık annesini yanında istiyormuş. Annesiyle sadece telefonda 10 dakika konuşuyor, sadece sesini duyuyor. Ayda bir kez 40 dakikalık görüşüne gidiyormuş. Orada annesine sarılıyor, öpüyor, oynuyor ve dans ediyormuş. 40 dakika içinde neler yapabilirse yapıyormuş Rozacık.

 

Tek isteği annesiyle uyumak…

 

Veda zamanı ise annesine, ‘Gel benimle benim kreşimde çalış’ diyormuş. Görüşe giderken de ‘Ben annemin kreşine gidiyorum’ diyormuş ama bir gün görüşte gardiyanları gösterip, ‘anne bunlar kim polis mi neden buradalar’ diye sormuş. Roza artık anlıyormuş bazı şeyleri ama anlamlandıramıyormuş. Neden annesinden ayrıymış ki, annesi kimseye kötülük yapmamış ki! Neden… Oysa tek istediği annesiyle uyumak, onunla oynamak, kreşe beraber gitmek, saçlarını annesinin taraması, kısacası annesi ve babasıyla beraber yaşamak istiyormuş…

 

* Elazığ T Tipi Kapalı Cezaevi’nde tutsak bulunan Demokratik Toplum Kongresi (DTK) Eşbaşkanı Leyla Güven bu mektubu, tutuklanan HDP Dersim eski İl Eşbaşkanı Songül Erden Şahin’in kızı Roza ile çektikleri fotoğrafa kaleme aldı.