HAKKARİ - Cezaevlerinde tutsaklara yönelik hak ihlalleri sürerken, görüşe giden ailelere de büyük zorluklar çıkarılıyor. Çocukları sürgün edilen tutsak anneleri, görüşe gidemediklerini belirterek, “Sürgün politikaları ile tutsakların yaşam bağlarını kopartmak istiyorlar. Biz bu zulmü kabul etmiyoruz” dedi. 

 

Cezaevlerinde işkence ve hak ihlalleri devam ederken, yakınlarını görmeye giden aileler de kötü muameleye maruz kalıyor. Yasal hakları olarak görüşe giden tutsak aileleri, gardiyanların ve cezaevi idaresinin keyfi tutumlarıyla karşı karşıya kalıyor, sürgün politikalarıyla görüş hakları ellerinden alınıyor. 

 

Bu durumdan en çok etkilenen ise çocuklarını göremeyen anneler. 

 

‘Oğlum hasta, cezaevinde daha fazla yaşayamaz’

 

Hasta tutsak annesi Zübeyde Keskin, oğlunun “cezaevinde kalamaz” raporu almasına rağmen hala cezaevinde tutulduğunu söyleyerek, “Oğlum Van T Tipi Cezaevi’nden Patnos’a sürgün edildi. Hasta ve tedavi görmesi gerekiyor. ‘Cezaevinde kalamaz’ raporu olmasına rağmen tahliye edilmiyor ve tedavi edilmiyor. Ben oğlumu her gün hastaneye tedaviye götürüyordum. Şimdi hiçbir şekilde tedavi görmüyor. İmkanlarımız el vermediği için görüşe gidemiyoruz, ne haldedir bilmiyoruz. Görüşlere gittiğimiz zaman, kadınlara çıplak arama dayatılıyor. Görüş saati gelmesine rağmen saatlerce bizi bekletiyorlar. Cezaevinde doğru dürüst yemek verilmiyor. Her şey yasak. Sürgün politikaları ile tutsakların yaşam bağlarını kopartmak istiyorlar. Bu zulmü kabul etmiyoruz. Yasaklamalar ve baskılarla iradeyi bitiremezler. Oğlum cezaevi koşullarında daha fazla yaşayamaz” dedi. 

 

4 evlat, 4 şehir ve sürgün

 

4 oğlu farklı cezaevlerinde bulunan Şermin Ertunç da, devletin ailelere zulüm ettiğini belirterek, 4 yıldır çocuklarını göremediğini aktardı. Çok büyük zorluklar yaşadığını dile getiren Şermin, “Biri İstanbul’da biri Tekirdağ da biri Van’da biri de Diyarbakır’da. Ben hangisine gideyim? Devlet tutuklamalarla, katletmeyle Kürt halkını bitiremez. Cezaevlerine görüşlere gidemiyoruz bize ‘terörist’ denilip, kötü muamele yapılıyor. İnsanlık dışı uygulamalarla karşılaşıyoruz. Cezaevlerinde ciddi bir baskı ve saldırı var. Haftada bir koğuşlara baskın yapılıyor, tutsaklar hakaretlere maruz kalıyor. Kitaplarına ve özel eşyalarına el konuluyor. Dışarıda da biz bunu yaşıyoruz. Hükümet Türkiye’yi açık cezaevine dönüştürmüş. OHAL’de bile yapılmayanlar şuanda yapılıyor. Sürgün politikaları ile ailelere maddi ve manevi işkence ediliyor. Ama bu politikalar sonuç alamayacaktır. Bizler tutuklamalarla bitmeyiz. Bu politikalara son verilmelidir” diye konuştu. 

 

‘Tutsaklara verilen cezalar keyfidir’

 

Tutsak annesi Zübeyde Aksaç ise, cezaevlerindeki uygulamaların Kürt halkını bitirmeye yönelik olduğunu ancak boşa çıkacağını dile getirdi. Eşi ve oğlu cezaevinde olan Zübeyde, şunları söyledi: “Oğluma 35 yıl hapis cezası verildi. Bu cezalar keyfi veriliyor. Maddi imkanlarımız el vermediği için görüşlerine gidemiyorum. Görüşe gittiğim zaman komşulardan borç alıp öyle gidiyorum. Oğlum ve eşim Van T Tipi Cezaevi’nde aynı koğuştalar ama ben görüşlerine gittiğim zaman ikisinin yan yana oturmasına izin verilmiyor. Oğlum ve eşim tutuklanmasına rağmen polis her gün evi basıp bize hakaret ederdi. En son bastıkları zaman engelli oğlumu vuracaklardı neredeyse. Her sabah onların hakaretleri ile uyanırdık. Keyfi olarak aileleri yıpratmak ve bitirmek istiyorlar. Onlar ne kadar zulüm etseler bizim mücadelemiz o kadar büyüyecektir.”