Rojda Aydın

 

ŞIRNAK - Asimilasyon politikalarına ve Kürtçenin yok edilmek istenmesine karşı Cizreliler, “Hem evde hem dışarıda çocuklarımızla Kürtçe konuşalım. Biz sahip çıkmazsak, dilimiz yok olup gider. Anadilimiz bugüne kadar birçok engelle karşı karşıya kaldı. Bu engelleri ancak dilimize sahip çıkarak aşabiliriz” çağrısında bulundu.

 

Neredeyse her dönem yasaklamalarla karşı karşıya bırakılarak yok edilmek istenen Kürtçenin yaşatılması için son dönemlerde çalışmalar yoğunlaştırıldı. Bu kapsamda son olarak Kürt Dil ve Kültür Ağı oluşturularak Kürtçeyi ve Kürt kültürünü yaşatmaya dönük çalışmalar hızlandırıldı. Yasaklara rağmen Kürt diline sahip çıkılması gerektiğini vurgulayan Şırnak’ın Cizre ilçesinde yaşayan kadınlar, “Hem evde hem dışarıda çocuklarımızla Kürtçe konuşalım. Anadilimize sahip çıkalım” diyerek Kürt dili mücadelesini büyütmek gerektiğinin altını çizdi.

 

‘Evlerimizde çocuklarımızla Kürtçe konuşalım’

 

“Ne kadar dil bilinse o kadar iyi” diyen Sümeyra Can, ancak hiçbir bireyin kendi anadilini unutmaması gerektiğine vurgu yaptı. Sümeyra, “Evlerimizde çocuklarımızla Kürtçe konuşalım ve Kürtçeyi öğretelim. Hangi dili biliyorsanız bilin ama anadilinizi hiçbir zaman unutmayın” dedi. Yaşamın her alanında ailelerin çocukları ile anadillerinde konuşması çağrısı yapan Sümeyra, “Birçok aile evlerde çocukları ile Türkçe konuşuyor. Zaten okullarda çocuklarla Türkçe konuşuluyor. Kürtçe kanallar olmadığı için Türkçe kanalları izliyor çocuklar. Ailelerden tek isteğimiz çocuklarımızla Kürtçe konuşalım ve Kürtçe kanalları onlara izletelim” dedi.

 

‘Evlerimizde çocuklarımızla Kürtçe konuşuyoruz’

 

Meryem Kara da “Evlerimizde çocuklarımızla Kürtçe konuşuyoruz. Çünkü bizler Kürdüz ve anadilimiz ile konuşuyoruz” dedi. Hastane, okul gibi kamu kurumlarında anadillerinde konuşamadıklarını, Türkçe ile de kendilerini ifade edemediklerini söyleyen Meryem, “Çocuklarımız okullarda Türkçeye mecbur bırakılıyor. Bizler okullarda kendi anadilimizde de eğitim verilmesini istiyoruz. Bizler de diğer diller gibi özgürce konuşmayı istiyoruz. Her dili öğrenmek güzeldir ancak bizi bir dile mecbur bırakmalarını doğru bulmuyorum.”

 

‘Anadilimiz birçok engelle karşı karşıya kaldı’

 

Perihan Ok ise anadile ilişkin şunları dile getirdi: “Bizler hem evde hem sokakta çocuklarımızla Kürtçe ile konuşuyoruz. Çünkü anadilimiz Kürtçe. Anadilimize sahip çıkmamız gerekiyor. Anadilimiz bugüne kadar birçok engelle karşı karşıya kaldı. Bu engelleri ancak dilimize sahip çıkarak aşabiliriz. O yüzden anneler olarak ilk iş bize düşüyor. Çocuklarımızla mutlaka ama mutlaka Kürtçe konuşmalıyız.”

 

'Dilimiz onurumuzdur'

 

Birçok Kürt ailenin çocukları ile Türkçe konuştuğunu ifade eden Hümeyra Kılıç, bu durumun Kürtçenin unutulmasına neden olduğunu kaydetti. Hümeyra, “Hastanelere gittiğimiz zaman Türkçe konuşmaya mecbur bırakılıyoruz. Biz kendi dilimizde ısrar edersek kimse bize başka dili dayatamaz” dedi.

 

“Dilimiz onurumuzdur” diyen Meliha Kaçar da okullarda verilen Türkçe eğitime işaret ederek, Kürtçe eğitim talebini dile getirdi. 

 

‘Kendi anadilinle konuşmuyorsan nasıl Kürtsün?’

 

Daha önce Adana’da yaşadığı için iki çocuğu ile Türkçe konuşulduğunu ifade eden Halime Parlak, bu nedenle iki çocuğunun Kürtçe bilmediğini söyledi. Cizre’ye taşındıktan sonra Kürtçe konuşmaya başladıklarını dile getiren Halime, şöyle dedi: “Her ailenin çocukları ile Kürtçe konuşmasını istiyoruz. Kendi dilimize sahip çıkmamız gerekiyor. Çocukların kendi dilleriyle konuşmalarını, yazmalarını ve okumalarını istiyoruz. Anadil biz Kürtlerin varlığıdır. Bir Kürt kendi anadilini konuşmuyorsa nasıl Kürt olduğunu iddia edebilir ki? O yüzden anadilimize sahip çıkalım ve Kürdüz diyebilelim.”

 

‘Anadilimiz bizlere emanet’

 

Son olarak konuşan Münevver Kor şunları ifade etti: “Bizim anadilimiz Kürtçe ve biz de çocuklarımızla Kürtçe konuşuyoruz. Türkçe bilmiyoruz ve konuşma niyetimiz de yok. Çocuklarımız okula gittiğinde Türkçe konuşulmaya mecbur bırakılıyor. Ama eve geldikleri zaman onlarla Kürtçe konuşuyoruz. Eğer Türkçe konuşursak anadilimize ihanet etmiş oluruz. Çünkü annelerimiz yıllardır tüm baskılara rağmen Kürtçe konuşuyorlar ve çocuklarını kendi anadilleri ile büyütüyorlar. Tüm baskılara rağmen anadilimiz bugünlere kadar geldi. Anadilimiz annelerimizden bizlere emanet. Bizler bugün Kürt olduğumuz için tutuklanıyoruz ve öldürülüyoruz. Bir an önce bu kanın durmasını ve dilimizin özgür olmasını istiyoruz.”