Melike Aydın 

 

MUĞLA - Milas’taki TOKİ'ler, belediye ile kaymakamlık arasındaki bitmeyen yetki kavgasının kurbanı oldu. Sokak lambaları yıllardır yanmıyor, hizmetler aksıyor. Karanlığa gömülen sitede uyuşturucu satışı ve hırsızlık tırmanışa geçti; en büyük bedeli ise kadınlar ve çocuklar ödüyor.

 

Muğla’nın Milas ilçesinde dar gelirli yurttaşlar için 2012’de inşa edilen TOKİ Sosyal Konutları, adeta unutulmuş bir hayalet şehir. Milas Kaymakamlığı ile Muğla Büyükşehir Belediyesi arasındaki yetki kavgası yüzünden sokak lambaları yıllardır yanmıyor, hizmetler aksıyor. 300 hanenin yaşadığı sitede en büyük bedeli kadınlar, gençler ve çocuklar ödüyor. Uyuşturucu kullanımının arttığı bölgede temizlik yapılmıyor, çocuk parkları kırık dökük, sosyal tesis binası ise harabeye dönmüş durumda. Tesisler, madde bağımlılarının sığınağı haline gelmişken, site sakinleri karanlıkta ve korku içinde yaşam savaşı veriyor.

 

Dairelerin tapuları, 10 yıllık oturma şartı ve kredi borcunun bitmesinin ardından teslim ediliyor. Milas Kaymakamlığı’na bağlı olan siteye, Muğla Büyükşehir Belediyesi “sorumluluk alanı dışında” olduğu gerekçesiyle sokak lambaları için elektrik sağlamıyor. Site ilk kurulduğunda, sokak aydınlatması site yönetimi tarafından ücret ödenerek sağlanıyordu. Ancak tapu sahibinin az olması ve dairelerin sözleşmeye aykırı şekilde başkalarına kiralanması nedeniyle yeterli sayıda hak sahibi bulunmuyor; bu yüzden site yönetimi de yok. Dolayısıyla elektrik başta olmak üzere pek çok hizmet sağlanamıyor. Belediye ise hizmet vermek yönünde herhangi bir girişimde bulunmuyor. 

 

Sokaklarda ışıklandırma olmadığı için paratoner direkleri çalınmış durumda. Uyuşturucu satışı ve hırsızlık yoğun olarak yaşanıyor. Ancak yurttaşların tek sorunu sokak lambalarının yanmaması değil. Sitede yaşayan kadınlar; pazar yeri, sağlık ocağı ve kreşin bulunmaması; kırık çocuk parklarının onarılmaması; güvenlik kameralarının olmaması ve temizlik hizmetlerinin yetersizliği gibi birçok sorun yaşadıklarını belirterek, bu sorunlara acilen çözüm üretilmesini istiyor.

 

‘Uyuşturucu kullanımı ve satışı çok oluyor’

 

Yaklaşık 10 yıldır sitede yaşayan Melisa Demir, çevreden memnun olmadıklarını belirterek şunları söyledi: “Çocuk parkı yok, çocukların oynayacağı bir alan yok. Temizlik yapılmıyor. Ağaçlar budanıyor ama dallar kaldırılmıyor. Çocukların sosyal alanları yok. Akşamları karanlık yüzünden dışarıda oturamıyoruz. Burada uyuşturucu satışı ve kullanımı çok oluyor, kavgalar yaşanıyor. İlgilenilmiyor. Güvenlik kamerası olsa bunlar olmaz.”

 

‘Kreş, sağlık ocağı, ışıklandırma’

 

Yaklaşık 3 yıldır sitede oturduğunu dile getiren Dudu Aysel Asar, “Burada temizlik ve aydınlatma yok. Markete fenerle gidiyoruz, güvenli değil. Çocuklar, parklar olmadığı için arabaların olduğu yerlerde oynuyor. Kreş olmalı, kurs yerleri açılmalı. Aileler işe gittiğinde çocuklarını bırakabilmeli. Yaşlılar çok, burada sağlık ocağı olabilir. Evlerin balkonları yok. Çamaşır sermek için yer yok. Apartman içinde geniş koridorlar var ama balkonlar kesilmiş” dedi.  

 

‘Erkekler dışarı çıkabilirken biz çıkamıyoruz’

 

Lise öğrencisi Eda Tezbaşaran, akşamları dışarıya çıkamadığını belirterek,  “Her yer karanlık, ışıklandırma yok. Çocuklar için tehlikeli. Parklar kırık, onarılmıyor. Futbol sahası yapılabilir. Geceleri erkekler dışarı çıkabiliyor ama biz çıkamıyoruz. Aydınlık olsa daha güvenli olur. Markete çıkarken korkuyoruz” diye belirtti. 

 

‘Pazar yeri yok’

 

Yaklaşık 12 yıldır sitede yaşayan Aynur Akbulut ise taleplerini şu sözlerle dile getirdi: “Park istiyoruz, kadınların oturabileceği yerler istiyoruz. Öncelikle temizlik ve ışık istiyoruz. Hastane vardı, uzağa taşındı. Sosyal tesisler değerlendirilmesi gerekir ama harabe durumda. Pazar veya büyük bir market kurulabilir. Yaşlıyız, çarşıya gidemiyoruz.”