“Yabancı! Yaşama dair ne bilirsin, seni sen yapan yaşamın isteklerine nasıl karşılık verebilirsin? Sen bir hakikat yolcusu aşkı uğruna yollara koyulansın. Direneceksin sana karşı duran her şeye direneceksin. Bu nedenledir ki, direnip savaşman gerekir.”

 

Emine Erol

 

Diyarbakır T Tipi Kadın Kapalı Cezaevi’nde tutulan tutsak Emine Erol’un farklı tarihlerde yaşamını yitiren arkadaşları Zerê ve Zerya anısına yazdığı metinleri siz okuyucularımızla paylaşıyoruz.  

 

Zerê…

 

Yaşamak lazım!

 

Yaşamak lazım. Zamanın bu süregenliğine inat yaşamak. Sana dayatılanlara inat yaşamak!

 

Çalınan gerçekliğini arayan yabancı! Neydi seni bu denli koşturan? Neydi sana bu kadar güzel gelen şey? Korkmadan ve hiç durmadan ilerleten?

 

Yabancı! Yaşama dair ne bilirsin, seni sen yapan yaşamın isteklerine nasıl karşılık verebilirsin? Sen bir hakikat yolcusu aşkı uğruna yollara koyulansın. Direneceksin sana karşı duran her şeye direneceksin. Bu nedenledir ki, direnip savaşman gerekir.

 

Ey gönlü yüce insan! Ayağının altının kanamasına hiç mi aldırış etmezsin? Ben bir yorgun iken seni bu derece bağlayan nedir? O yıldızlarla bir olan sen bir Sara oldun, bir Bese… Ben bir tarihim sen ise o tarihlere güzelliğini veren bir yiğit kadınsın! Eğme başını sana dayatılanlara, üzenlere… Git, git ve durdurak bilmeden senden çalınanları iste!

 

Zamanın geldi. Dicle verecek senleşecek her şey! Leyla olacak. Leyla gibi kokacaksın. Tüm çocuklara isim olacaksın. Böylelikle Leyla nesli yazılacak. Leyla var bu hayatımda, iki dünyalar güzeli Leyla. Gülüşleri tüm dünyayı aydınlatan Leyla, gençlerin geleceği Leyla. Hayat sizinle anlamlıdır.

 

Gidenler nerede kaldı özledim gülüşlerini. Gülüşlerini özlediğimiz yoldaşlar anısına bugün burada direniyoruz. Vazgeçmek yok!

 

Zerya…

 

Teselli yok!

 

Özlemleri bir bahçeye sarmış gidiyorsun. Nereye gittiğini sorana bir ‘sevda yolcusu’ olduğunu söyle! Seni teselli edene ‘yok’ de. O sevda öyle sevda ki, tüm ruhunu sarmalar. ‘Dur’ de, yapma. Ben bu sevdaya sevdalandım.

 

Kandıracaklar seni yolundan alıkoyacaklar. Belki, belki de sırtından vuracaklar, sen vazgeçme! Sakın yapma bir toprak olsan bile sana bahşedilen sevdaya sımsıkı sarıl ve tüm kokusunu yüreğine bastır.

 

Zordur o sevdaya yolcu olmak! Zordur ardından bırakmak. Acı dolar yüreğin, bir sevda uğruna belki de binlerce sevdayı ardında bırakacaksın. Sonsuz bir hayatı ardında bıraktıklarına armağan edeceksin. Onlar için sevecek, onlar için can çekişeceksin. Bir çocuk kahkahası işiteceksin. Üzerinde milyonları barındıran bir kahkaha, her hücresinde sevda olan bir kahkaha. Upuzun saçlarından savrulacak o kahkaha…

 

Her saç teli bir anıyı barındıracak. Sen gülümsüyorsun çünkü yaptığın şeyin ne olduğunu biliyorsun. Yüreğini tüm yüreklere konuk ettin.

 

Ve iyi ki, bu yolda adım adım ilerledin…