Gulistan Gulmuş

 

AMED - Husnugul Oncel ke têkoşînê azadîye de di tutanê xo vînî kerda, bale ant hewcedarî û muhîmîyê aştîye ser. Husnugul Oncel wina va: “Ma wazenê aştî pê bêro. Belkî ma nêvînenê. Ma nêvînê zî wa tut û tornê ma bivînê.”

 

Şarê Kurdî se serre yo ke têkoşînê nasnameyî dano. Netîceya têkoşînî de bedelê pîlî ameyî ciwîyayîş, dewî ameyî veşnayîş, vengkerdiş, kiştişê kerdoxê nêdîyar ameyî ciwîyayîş û xeylêk kesî tepişyayî. Yew bajaro ke bedelê pîlî da Amed bî. Şarê Amedî pêwa pêro tedayan, fek têkoşîn ra vera nêda û badê vengdayîşê ‘aştî û komelê demokratîkî’ yê 27ê Sibate hêvîyêke newe awan bî.

 

Cinîya bi nameyê Husnugul Oncel ke Amed de ciwîyena, di tutê xo têkoşînê azadîye de vînî kerda. Husnugul Oncel derheqê aştîye de waştişê xo ajansê ma rê pare kerd.

 

Husnugul Oncel û cuya aye

 

Husnugul Oncel Şemrexê Mêrdînî de yena dinya û keyeyê aye hema aye çar serrî bena koçê Amedî kerdê. Dima ra keye ancî Şemrexî rê bar keno la semedo ke leşkerî dewa înan veşnenê, reyke bîn  bar kenê Amed. 10 wayê û bira yê û Husnugul Oncel seranserê cuya xo erdan ser o şuxilêna. Husnugul 14-15 serrî de amî zeiwcnayîş û tutanê xo mîyanê feqîrî de pîl kerd.

 

2 tutê aye tewrê têkoşînî bîyî

 

Husnugul Oncel dîyar kerd ke bi serran o teberê Amedî de erdan ser o şuxilênê û qalê ê prosesî kerd: “Mi sey cinîyêke zor û zehmetîyê cuye antî. Tutê mi Axîne û Diyar ê. Mabêne 2012-2013ine de tewrê têkoşînê azadîye bîyî. Axîne semedê zextê keyeyî ser vejîya û reyke bîn nêamî keye. Birayê aye Şiyar zî serrêke bîn şi.”

 

‘Waştişê gamê pratîkî’

 

Vengdayîşê ‘aştî û komelê demokratîkî’ yê Rayberê Şarê Kurdî Abdullah Ocalanî dinya de veng da. Vengdayîşî dir hêvîya keyeyê kurdan zî newe ra zergûn bî. Husnugul Oncel dîyar kerd ke destpêkê têkoşînê azadîya kurdan de heta nika dejê pîlî ciwîyayê û bedelê giran dayê. Husnugul Oncel va, ganî lezkî çarçewaya prosesî de gamî bêrê eştiş.

 

‘Kezeba ma veşa wa yê kesê bînan nêveşo’

 

Husnugul Oncel tewr peyîn wina va: “Di tutê mi tewrê têkoşînî bîy. Ez nêwazena kezeba kesî biveşo. Ne wa dayîkê tirkî û ne zî yê dayîkê kurdan. Ez venga hemîne dana. Bêrê ma dest bidê yewbînan. Ma vernîya gonî bigîrê. Heta peynîya cuya xo ez o vajî aştî.”