1987 yılında Çorum'da bir hâkimin "şiddet nedeniyle boşanmak isteyen üç çocuklu kadının talebini, "kadının karnından sıpayı, sırtından sopayı eksik etmeyeceksin" söylemi ile red etmesi üzerine kadınlar buna karşı kampanyalar başlattı. İlk kampanya "Dayağa Karşı" kampanyasıdır. Ardından "Bağır! Herkes Duysun", adlı tanıklıkları içeren bir kitap yayınladı.

 

Ve 12 Eylül sonrasının ilk mitingi yapıldı. Kadınlar "tacize hayır,, geceleri de sokakları da istiyoruz", "bedenimiz bizimdir" sloganları ile yürüyüşler yaptı. Hem ev içi şiddeti görünür kılmayı hem de sokaklardaki şiddetin son bulmasını istedi. Özellikle T.C.K'nın 438. maddesinin değiştirilmesine yönelik yürütülen kampanyalar sonucunda kadınlar maddenin iptalini sağladı.

 

O dönemde yürütülen en önemli kampanya "Mor İğne" kampanyasıdır. Kadınlar cinsel tacize dikkat çekmek için 2 Kasım 1989 günü "Bedenimiz Bizimdir, Cinsel Tacize Hayır" kampanyası başlattı. Vapurda yapılan basın açıklaması sonrası kadınlara mor iğne dağıtıldığı için kampanya, "Mor İğne" adıyla tanındı. 

 

Bu dönemde cinsel tacize karşı yürütülen kampanyaların en önemli sembollerinden biri Mor İğne oldu. Mor kurdeleler bağlanmış kocaman iğneler kadınlar için sokakta, iş yerinde tacize karşı kendilerini savunmak amacıyla kullanabilecekleri meşru müdafaa araçları oldu. Yakaya takılan Mor iğneler kadınların kendilerini savunma silahına dönüştü.

 

O günden bu yana kadına yönelik şiddete karşı yasalar değişti. Kadınlarda bilinç değişimi yaşandı. Görünmeyen kapalı kapılar arkasında kalan konular görünür kılındı. Kadına yönelik şiddet, özel alan, tacize hayır gibi birçok konular konuşulmaya, var olan düzenlemelere itiraz edilmeye başlandı.