Edebiyatın ince şairi olarak hafızalara kazınan Didem Madak, 9 yıl önce bugün sonsuzluğa uğurlandı. 8 Nisan 1970’te İzmir’de dünyaya gelen Didem, henüz 13 yaşındayken annesi Füsun’u kaybeder.  Didem, bu kaybın yol açtığı acıyı ve özlemi, sonraki yıllarda kaleme aldığı şiirlerinde dile getirir. 

 

Okul süreci ve sonrasında çevresinde bulunan erkeklerin kendisine yaşattığı “yetersizlik” duygusunu Didem, şu sözlerle anlatır: “Dört sene boyunca, kocam felsefe öğrencisiydi ve onun arkadaşlarıyla konuşmalarını dinler ve ‘Vay be! Herifler ne güzel konuşuyor’ falan derdim. Ve sonuçta, bütün o alandan en az onlar kadar okuyordum, en az onlar kadar edebiyatı biliyordum. Felsefeyi okumaya çalışıyordum ama o alanın dışında biri gibi hissediyordum kendimi. Bir türlü o alanın içine girip, oraya dahil olup, oradan biri olarak onlarla konuşmam mümkün olmuyordu. Ben kadınların çoğunda böyle bir sorunun yaşandığını da görüyorum. Bunun sebebi kodlarımızda bu tip şeyleri taşıyamamamız. Yani çok eskilerden beri böyle bir geleneğin içinde olamayışımız olduğunu düşünüyorum. Daha doğrusu, dışına itilmiş olduğumuzu düşünüyorum.”

 

Boşandıktan sonra, kirasını ancak ödeyebildiği bir bodrum katına taşınan Didem, şiirlerini yazmaya başlar. Afla geri döndüğü Hukuk Fakültesi’ni bitiren Didem’in şiirleri,  kardeşi tarafından gönderilen İnkılap Kitabevi Şiir Ödülü’nü kazanır. 2000’de ilk şiir kitabı yayınlanan Didem’in sonraki yıllarda iki kitabı daha yayınlanır: Ah’lar Ağacı (2000) ve Pulbiber Mahallesi (2007). 

 

Sonraki yıllarda İstanbul’a taşınan ve Pulbiber Mahallesi’ne ilham veren Kuledibi’nde bir mahalleye yerleşir. İkinci evliliğini burada yapan Didem, 2008 yılında dünyaya getirdiği çocuğuna genç yaşta kaybettiği annesi Füsun’un adını verir. 

 

Didem 24 Temmuz 2011’de yakalandığı kanser nedeniyle hayatını kaybeder. Yer yer kelime oyunlarına ve mizaha başvurarak incelikli bir dille yazdığı şiirlerinde kadın varoluşundan kederli ve karmaşık hallerini yansıtır. 

 

Kaynak: Çatlak Zemin