Melike Aydın 

 

İZMİR - Aylardır yüzde 80 engelli oğlu ile otogar yakınında bir durakta yaşamaya çalışan Seval Taşkın, erkek egemen sistemin mağdur ettiği kadınlardan sadece biri. 

 

Sosyal devletin sadece kağıt üzerinde kaldığı Türkiye'de bir de kadını sadece ailenin bir parçası olarak gören erkek egemen zihniyet boşanan kadına hiçbir hak tanımıyor. Aylardır yüzde 80 engelli oğlu ile otogar yakınında bir durakta yaşamaya çalışan Seval Taşkın, erkek egemen sistemin mağdur ettiği kadınlardan sadece biri. Evli olduğu erkekten boşanan Seval, nafaka hakkı olmasına rağmen aylardır para alamıyor. Babası ve annesiyle yaşayan Seval onlar da tüm mal varlığını kaybedince gidecek yer bulamadı. Babasını kaybettikten sonra annesi de huzurevine yatırılan Seval, oğluyla birlikte yapayalnız bırakılmış durumda. 

 

Engelli maaşı kesildi!

 

Okul öncesi öğretmeni iken babası ve alzheimer hastası annesine bakmak için işini bırakan Seval, babasının borçları nedeniyle evi satmak zorunda kaldıklarını belirtti. Babası işini kaybedince tüm mal varlığının haczedildiğini söyleyen Seval, "Yüzde 80 engelli raporu olan oğlum için 3 ayda bir verilen maaş da Aralık ayında kesildi. Oğlum Çorum'da jandarmayken sağlığını kaybetti. Boşandığım erkek açılan davalara rağmen nafakasını yatırmıyor ama bunun bir yaptırımı dahi yok. Açılan davalara rağmen hala nafaka yatmıyor" dedi.  

 

'Yarı aç yarı tok...'

 

Evsiz kaldıktan sonra 4 ay boyunca otogarda yaşayan Seval, "Gidecek yer yoktu. 'Burada duramazsınız aileler var' diyerek attılar. Anlamlı bir gerekçe yoktu. Biz dışarda kaldık. Evka-1'de bir rehabilitasyon merkezinde misafirhaneye verdiler. 20 gün sonra bizi yine çıkardılar ama annem orada kaldı. Maaşını almak için Aralık ayında gittim para yatmamış. 6 aydır sokaktayız. Burada kartonları serip yatıyoruz. İş vermiyorlar bana. Verseler de engelli oğlumu bırakamıyorum. Yarı aç yarı tok yoldan geçenler yardım ederse… Olursa olur olmazsa olmaz" dedi. 

 

'Devlete güvenmiyorum'

 

Aylardır muhtarlıktan belediyeye sorumlu olan her kuruma gitmesine rağmen hala bir dönüş alamayan Seval, "Belediye bizimle ilgilenmedi bile. Yiyecek yardımı yapabileceklerini söylediler ama ev yok ki nerde yemek yapayım?" diye sordu. Bu yüzden devletten artık yardım beklentisi içinde de olmadığını ifade eden Seval, "Çünkü hüsrana uğradım. Önce çocuğumun parasını kestiler sonra huzurevinden attılar. Bu devletin 'paranız yok sizin burada işiniz yok' tavrıdır. Beni gecenin bir saati kapının dışına atıyorsa bu devlet başka ne yapalım biz? Gerisini söyleyecek söz bulamıyorum. Sabaha kadar aç, yorgun sokaklarda geçirdim. Kimse destek olmadı. Kimse görmedi" ifadelerini kullandı.