Derya Ren

 

RIHA – Xelfetî Belediyesi önünde devam eden direşin nöbetinde ilk günden bu yana yer alan Gülizar Öztürk, kendi kuruttuğu meyveleri direnişçilerle paylaşıyor ve dayanışma ile  gelişen direnişleriyle de kayyım uygulamalarına “Êdî bes e” diyorlar. 

 

İçişleri Bakanlığı’nın talimatıyla Halkların Eşitlik ve Demokrasi Partisi (DEM Parti) yönetimindeki Mêrdîn, Êlih ve Xelfetî belediyelerine 4 Kasım’da kayyım atandı. Kayyım atanmasının ardından başlatılan direnişte polis saldırılarına rağmen halk mücadelesine devam ediyor. Ablukaya alınan Xelfetî Belediyesi önünde başlayan direniş 7 gününde devam ederken, nöbette katılanların dayanışması ön plana çıkıyor. 

 

Belediye önünde süren direnişe her gün katılım sağlayan Gülizar Öztürk, yanında getirdiği ve kendi eliyle yaptığı kurutulmuş meyveleri nöbet eyleminde bulunan yurttaşlara dağıtıyor. Gülizar Öztürk, böylesi bir dayanışmanın kendisine moral verdiğini belirterek, kayyıma karşı dayanışma ile direnebileceklerinin altını çiziyor. 

 

‘Direnmeye devam’ 

 

Tüm engellemelere rağmen direndiklerini söyleyen Gülizar Öztürk, “Kanımızın son damlasına kadar da direnmeye devam edeceğiz. Belediyelerimiz geri alacağız, kimseye bırakmayacağız. Kendi hakkımız olanı istiyoruz. Biz Kürt’üz. Yeter artık. Biz Kürt olduğumuz için bize bu reva görülüyor. Belediyelerimize el koyuyorlar” dedi. 

 

Mücadele kararlılığı 

 

Gülizar Öztürk, Kürtlerin önünü tıkamak için her türlü şeyin yapıldığını belirterek, “Mücadelemizi vereceğiz. Belediyelerimizi kimseye vermeyeceğiz. Ölene kadar da bu mücadele devam edecek. Zindanlarda bir sürü insan var. Zulümden kaynaklı gidenler… Annelerin yüreği yanmasın artık. Asla ama asla vazgeçmeyeceğiz. Günlerdir soğuğa rağmen nöbetteyiz. Bundan kaynaklı bende evde kendi kuruttuğum meyveleri getirerek, nöbette olan arkadaşlara veriyorum” diye konuştu. 

 

‘Êdî bes e’

 

 “Bir anne olarak mücadeleyi bırakmayacağım” diyen Gülizar Öztürk, şunları söyledi: “Artık yeter biz de yorulduk. Ama buna rağmen mücadele etmeye devam edeceğiz. Neden Kürtlerin hakları verilmiyor. Her yerde önümüzü tıkamaya çalışıyorlar. Bu soğukta neden dışarıda olmak zorunda bırakılıyoruz. Çocuklarımız, annelerimiz, gençlerimiz neden tutuklanıyor? Edî bes e (Artık yeter).”