HABERMERKEZİ - Kayseri Kadın Kapalı Cezaevi’nde 28 yıldır tutulan Gülazer Akın, “Kendime şöyle diyorum; doğru düşündükçe mutlaka bir yol, bir çıkış vardır. Ve mutlaka bir yol buluyorum” diyor. 

 

Cezaevlerinde siyasi tutsaklara yönelik baskılar her geçen gün artarak devam ediyor. Her kesimden çağrılara rağmen, tutsaklara kitap, gazete ve benzeri şeyler verilmezken, buna neden olarak, koronavirüs (Covid-19) pandemisi gösteriliyor. 

 

Kayseri Kadın Kapalı Cezaevi’nde 28 yıldır tutulan Gülazer Akın da bu baskılara maruz kalanlardan biri. Gülazer, 2 Şubat’ta yakınları aracılığıyla gönderdiği mektubunda zamanın nasıl geçtiğine dikkat çekiyor. 

 

Gülazer mektubunda şunlara yer veriyor: 

 

“11 kişiyiz, güya karantinadayız. Hastaneye gittiğimiz için karantinaya alındık. Küçük bir odada resmen istiflenmişiz. Bir türlü çıkamadık buradan. Bir hafta geçiyor, birinin hastane sevki çıkıyor. Onu götürüp getiriyorlar, günlerimiz yeniden sıfırlanıyor. TV yok, gazete yok. Biz de zamanımızı birbirimizle geçiriyoruz. 

 

Eski parçalar çalıyorum

 

Sohbet, tartışmalar, sosyal etkinliklerle geçiriyoruz. Oyunlar oynuyoruz; tabu, ben olmasaydım kim olurdum, bilgi yarışmaları, hadi anlat bakalım, sonra müzikli stranlı moreller yapıyoruz. Her gece arkadaşlara kaval çalarak uyutuyorum. Eski parçalar çalıyorum, yumuşak ve uzatarak. Zindanın zorluğunu kimse hissetmesin, huzur içinde yatsın diye. Ninni gibi çalıyorum. 

 

Doğru düşündükçe mutlaka bir yol vardır

 

Hepsinin uykuya dalmış, düzenleşen nefeslerini duyunca kavalı bırakıyorum. Satranç oynuyoruz. Herkese öğrettik. Satranç güzel oyun. Satranç oynamak lazım. Çok faydası var. Oynarken en zorlandığım anda kendime şöyle diyorum; doğru düşündükçe mutlaka bir yol, bir çıkış vardır. Ve mutlaka bir yol buluyorum. “