ANKARA - DTK faaliyetlerinin suç unsuru yapıldığı birinci fezlekesine dair savunma yapan HDP önceki dönem Eş Genel Başkanı Figen Yüksekdağ, “DTK'ye yaklaşım da siyasi iktidarın utançlarından birisidir. DTK, ‘bu ülkenin demokrasi kültürünün ürettiği en saygın kurumlardan birdir. DTK benim çalışmaktan onur duyduğum kurumlardan birisidir” dedi. 

 

Halkların Demokratik Partisi’nin (HDP) önceki dönem Eş Genel  Başkanı Figen Yüksekdağ'ın  tutuklu yargılandığı davanın 7’inci duruşması  Sincan Cezaevi Kampusü’ndeki duruşma salonunda görülmeye başlandı. Duruşmaya, Figen’in avukatlarının yansı sıra HDP milletvekilleri Ayhan Bilgen, Oya Ersoy, Tülay Hatimoğulları ve Murat Çepni katıldı. Duruşmaya 40 kişi izleme kotası getirilerek, yabancı heyetler salona alınmadı. 

 

Yapılan kimlik tespitinin ardından savunma yapan Figen, hakkında hazırlanan  8 fezlekeye değindi. “Demokratik Toplum Kongresi (DTK) hakkındaki 1 nolu fezleke, Urfa Suruç konuşmam ve 6 -8 Ekim süreciyle ilgili fezlekeler üzerine konuşacağım” diyen Figen, savunmasından önce yaşamanı yitiren HDP eski Milletvekilli İbrahim Ayhan’ı andı. 

 

Savunmaya geçerken zorunlu birkaç noktaya vurgu yapacağını söyleyen Figen’in savunmasından satır başları şöyle:

 

“Bizler siyasi saiklerle yargılanan ve yargı tehdidi ile karşı karşıya olan insanlar olarak her duruşmada siyasi tutumlarla karşı karşıya kalıyoruz. Siyaseten yaşanan her şey bizi ve dava süreçlerini ilgilendiriyor. Birincisi; siyasi kurum üzerinde ağır basınç politikalarıdır. Bunun sonucunu geçtiğimiz günlerde yaşadık. İki dönem milletvekilliği yapan, beraber çalıştığım İbrahim Ayhan vefat etti. Ayhan'ın vefatı bu ülkenin Meclis'indeki, memleketteki siyaset durumunu çok açık özetliyor. Bizlerin değil belki ama Türkiye'deki siyaset kurumunun trajedisini resmediyor. Ayhan, kendi temsil ettiği ilde yaşamadı ve ölmedi, sürgünde öldü. Bu ülkedeki birçok değerin yaşadığını yaşadı. Nazım Hikmet bunlardan biridir,  yıllar sonra hatırlandı. Ahmet Kaya, Yılmaz Güney bunlardan biridir. Bu halkı temsiliyet makamında onurlandırmış bir insan, İbrahim Ayhan ve Güney Kürdistan'da sürgünde yaşamını yitirdi. Onun anısı ve mücadelesi önünde saygıyla eğiliyorum. Bu siyasi iktidar onun kıymetini bilmemiş olabilir ama Türkiye halkları onun değerini her gün yeniden keşfedecek ve yüceltecek. Barış, demokrasi, özgürlük ve insanlık değerleri uğruna mücadele eden ve yaşamını yitiren herkesi minnetle anıyorum. Halklarımıza ve ailesine başsağlığı diliyorum. Eşbaşkanlarımız, milletvekillerimiz cenazedeler. Ben de yüreğimle onların yanındayım.

 

'HDP ciddi bir siyasi kuşatma ile karşı karşıya'

 

İbrahim Ayhan'ın kaldığı durum Türkiye'deki demokratik muhalefetin yüz yüze olduğu tablonun özetidir. İbrahim Ayhan'ın karşı karşıya kaldığı tablo HDP'nin ve Türkiye'deki demokratik muhalefetin yüz yüze olduğu tablonun özetidir. Bizleri siyasetten, bu ülkeden sürmeye çalıştılar. Ama tutukluluğum nerdeyse 2 yılı bulacak, onlar bizi sürmeye çalıştıkça gitmedik, dimdik ayakta değerlerimizi savunduk. Onlar bizi yıkmaya çalıştıkça biz daha dik durmayı öğrendik. En fırtınalı denizlerde yol almayı öğrendik, onlar bizi marjinal unsur olarak göstermeye çalıştıkça bizler bu ülkenin bağrında onların karartmaya çalıştıkları değerleri her gün parlatmaya, Türkiye toplumu için aydınlık yaratmaya çalıştık. HDP çok ciddi bir siyasi kuşatma ile karşı karşıya. 

 

‘Yargı açık pazarlıkların konusu haline geldi’

 

Yeni gelişmeler kesinlikle en kötü yerden yaşanıyor. Biz ilk tutuklandığımız gün siyaset kurumunun yargı üzerindeki vesayetinden bahsetmiştik. Yargıyı iktidara bağımlı kılma müdahalelerinden bahsetmiştik. Yargı kurumunun bağımsız bir karar verme inisiyatifine sahip olmadığını söylemiştik. 2 yıl geçmeden bu işgal bir ilhaka dönüşmüş durumda. Güvenilirliği tartışmalı seçim sonuçlarıyla yasama, yürütme ve yargı tek merkezin insafına bırakıldı. Geride bıraktığımız aylar boyunca bu rejimin sonuçlarını idrak etmeye başladık. Artık siyasette açık pazarlıkların konusu haline geldi yargı. Öncesinde daha dolaylı yollardan hareket ediyordu ancak bugün bu vesayet öyle bir hale gelmiştir ki, ‘al-ver’ konusu haline dönmüştür. Rahip Brunson'un ev hapsine çıkarılması, Amerika'nın yapılan anlaşmayı adeta faş etmesi ne kadar üst düzey bir rezaletle karşı karşıya olduğumuzu gösterdi. Rezalet o kadar üstün ki, siyasi iktidar bunu gizleme gereği bile duymuyor. Yargıyı baskı altına almayı bir övünç meselesi sayıyor. 

 

‘Bu adalet krizi çok daha büyük krizlerin kaynağı olacaktır’

 

Türkiye'de adaletten söz etmek artık bir hayal. Bütün devlet mekanizmalarını ele geçirmeyi marifet sayan bunun kibrini yaşayan bir siyasi iktidarla yüz yüzeyiz. Bu koşullarda mahkeme heyetlerinden bir beklentimiz yok. Adalet yazısı mahkeme duvarlarındaki yazıdan, bir iktidar partisinin oyuncağından ibaret. Türkiye'de yaşanan ağır bir siyasi kriz var, merkezinde de adalet krizi duruyor. Bu kriz bu şekilde devam ederse bu adalet krizi çok daha büyük krizlerin, toplumsal gerilimlerin kaynağı olacaktır. Siyasi iktidarın bu sorunu görmek gibi bir derdi yok. İktidar, ömrünü 3 yıl 5 yıl daha uzatmak ile ilgileniyor. Tek derdi kendi bekası. Bu adalet krizi sistematik olarak sürdürülüyor. Bu krizin tek muhatabı bizler değiliz. Bizler burada yargılanıyoruz ama eylemini, hareketini bilinçle ifade eden bir siyasi partinin parçalarıyız. Ben bu durumu bir mağduriyet olarak görmüyorum, aksine bir onur vesikasıdır. Bu ülkede kendi fikrini savunan kimler yargılanmamış? Bizim yapacağımız direnmektir. Bu zamana kadar bunu yaptık. Ama kendisini savunamayacak, direnme dayanaklarını edinememiş, örgütlü yaşayamamış, kendisini kuşatan koşulları bilinçli bir değerlendirmeye tutamayan milyonlarca insan ne yapsın? Bugün milyonlarca insan bu adalet krizi ile karşı karşıya. Geride bıraktığımız birkaç aylık süre içerisinde onlarca insan Dolar zengini oldu. Milyonlarca Dolarlık vurgun yaptılar. Bakın sağınıza solunuza bundan konuşan var mı, siyasilerden bunlardan konuşan var mı? Herhangi bir hukukçunun bunu soruşturmasına olasılık var mı? Birileri bu ülkede multi milyoner olurken birileri ekmek fiyatının 2,5 TL’ye çıkmış olmasının çilesini çekiyor. Havalimanında, ‘bir lokma ekmeği bize zehir etmeyin’ dedikleri için, ‘emeğimizin karşılığını almak istiyoruz’ dedikleri için işçiler vahşice saldırıya uğradı. Yargı o insanların yanında durmadı. Aksine iktidar emriyle o insanları tutukladı. İşte 'adalet krizi' dediğim şey budur. Uçurum gittikçe derinleşiyor. Siyasi iktidar Türkiye toplumunun milliyetçi, dindar duygularını kullanarak Türkiye'deki en ağır sorunları geri plana atma, yokmuş gibi ilizyon yapma yöntemi dışında yöntem bilmiyor. Biz bu koşullarda sağlıklı bir yargılama bekleyemeyiz. 

 

‘Hitler faşizminin bile bir hukuk mekanizması vardı’

 

Kara mizah; iki tane tutuklu vekil var son seçimlerden sonra. Birisi Enis Berberoğlu, birisi Leyla Güven. Bizim hakkımızdaki davalar bir hukuk davası değil, biz rehineyiz. Siyasi iktidar baştan beri bize rehine muamelesi yaptı. Enis Berberoğlu bu rehinelerden birisidir. Pazarlıklar oldu, görüşmeler oldu; Enis Berberoğlu tahliye edildi. Ama evlere şenlik bir karar. Meclis isterse Enis Berberoğlu'nu tekrar tutuklayabilir. Yani her şey bir kişinin iki dudağı arasında. Bizim dokunulmazlığımızın kaldırılması sürecinde de böyle olmuştu. Bu sistem kalıcı hale getirildi. Yargı kurumu bunun içinden nasıl çıkacak? Hitler faşizminin bile bir hukuk mekanizması vardı ama böyle bir çelişkinin olduğu yerde nasıl bir sistemden söz edilebilir. Berberoğlu bırakıldı ama Güven hala tutuklu. Neden? Çünkü HDP'li. Berberoğlu'nun tutuklanması münferit bir hadiseydi, dokunulmazlıkların kaldırılması HDP'ye yönelikti. Ama görüldü ki şişede durduğu gibi durmuyor. Bu memlekette bir şey içtihat olabilir mi, ondan da şüpheliyim. Hiçbir tutarlılık yok ki. Bir yasayı birisine uyguluyorsun, birisine uygulamıyorsun. Birilerini siyasi pazarlıklarla tahliye ediyorsun, birilerinin dosyası bomboş olmasına rağmen yıllarca hapis tutuyorsun.

 

Oturup kalkıp ‘yargıya güven yüzde 30’ diyorlar. Utanmadan bunu söylüyorlar. Siz bu hale getirdiniz. Güveni berhava ettiler, yarın öbür gün var olan ciddiyette tamamen ortadan kalkacak. Önceden bir Anayasasızlık süreci yaşanıyordu. Hayır, artık tastamam bir hukuksuzluk yaşanıyor. Bir tapu kadastro kanununu işletemeyecek kadar çivisi çıkmış ve toparlayacak bir siyasi iktidar yok. Böyle bir vesayet toplumu ile yaşamayı hak etmiyor bu ülkenin hiçbir insanı.

 

‘Ünlü bir Galileo yargılaması var’

 

Tarihin sesi olmaya, gerçeğin sesi olmaya gayret edeceğiz. Doğrular bu kadar yok ediliyorsa birilerinin hangi koşullarda olursa olsun gerçeklere sahip çıkması gerekir. Bizler derin bir haksızlıkla karşı karşıyayız ama bu yaşadığımız zulüm düzeni karşısında hiçbir zaman yılmayı, geri adım atmayı tercih etmedik. Tercih ettiğimiz yoldan, demokratik direnişten vazgeçmeyeceğiz. Bu ülkenin bütün dürüst namuslu insanlarının direnci olmaya devam edeceğiz. Ünlü bir Galileo yargılaması var. Galileo Galilei ‘dünya dönüyor’ dediği için engizisyon tarafından ölümle cezalandırılıyor. Ancak ölüm cezası açıklanınca Galileo'nun söylediği tek bir cümle vardır; "iyi de dünya yine de dönüyor." Siz ‘dünya dönmüyor’ deseniz de gerçek gerçektir, dünya yine de dönüyor. Kibirden kendisini kaybetmiş bir iktidar karşısında doğruya ‘yanlış’ dedirten bir iktidar karşısında tek bir şey söylüyoruz; ‘dünya dönüyor bağlayamazsın.’ Hallac-ı Mansur gibi insanların derilerini yüzebilirsiniz, Seyid Rıza gibi asabilirsiniz ama gerçeği değiştiremezsiniz.

 

‘HDP, DTK'den daha çok eylem örgütüdür’

 

Fezlekelerle ilgili savunmalarıma geçiyorum. Birinci fezlekenin konusu DTK kongresi. Bizlere ‘örgüt üyeliği ve yöneticiliği’ iddiasının dayandırıldığı fezlekedir. Nedir bu DTK faaliyetleri? Bu faaliyetler nedir ki, DTK nedir ki binlerce insan bu nedenle yargılanıyor? Öncelikle şunu belirteyim; DTK yargılamaları oldukça yenidir. DTK, 11 yıllık bir sivil toplum kuruluşudur ancak yargılama geçmişimiz 2 yıllık bir sürece dayanır. DTK ile ilgili açılan bütün davaların siyasi saikler taşıdığını tespit etmeliyiz. DTK'nin bu suçlamaları hak edecek bir faaliyeti var mıdır? DTK bir bölgesel demokratik kitle örgütüdür, Kürt sorununda çözüm sürecinin zeminini oluşturmak amacıyla kurulmuştur. Kuruluş tarihi 2007. Bu yıl hatırlarsınız çözüm sürecinin daha sesli tartışıldığı bir dönemdi. Oslo süreci, İmralı ile görüşmeler bunlardan birisidir. Devletle Öcalan görüşmeleri daha sistematik başlatılmıştır. 2011'den sonra da faaliyetlerini çok açık bir konseptle sürdürmüştür. 2 yıl önce DTK faaliyeti yürütmek suçuyla insanlar gözaltına alınıyor ama daha öncesinde DTK ile ilgili hiçbir suçlama söz konusu değil. 2007'de faaliyete başlamış bir kurumdan söz ediyoruz. Kürt sorununun çözümü başlığında muhatap olarak görülmektedir bu kurum. Çok organik bir yapılanma değildir, neredeyse bir suç örgütü ile yer alıyor fezlekede. Ben acı acı güldüm. Bir dernek düşünün; üyeleri vardır, denetleme kurulu vardır, demokratik bir hiyerarşisi vardır. Ama DTK yan yana dizilmiş bileşenlerin yapılanmasıdır. DTK yapısı, içerisindeki demokratik, sivil karaktere vurgu yapmak için kendisini eşitlikçi, yatay bir biçimde ifade etmiştir. Daimi meclis vardır, bu da kendisini kısa sürelerde yeniler. Bileşenlerinin her biri kendi içinde bağımsızdır. Demokratik İslam Komisyonu var, Sağlık Komisyonu var, özerk yürütüyor çalışmalarını. DTK kurulurken bilhassa oluşturulmuştur bu yapı. Geçici bileşenleri var, dönem dönem iş insanları geliyor, çalıştayda bir araya geliyorlar. Başka bir gün bir konferansın kararı için bir araya geliniyor. Böyle bir yapıdan zorlaya zorlaya bir terör örgütü icat etmek mantıken olanaksız. Bir siyasi mekanizmayı ‘terör örgütü’ uzantısı ilan edebilmek için temel bazı vurgulara ulaşmanız gerekir. Bir; şiddet çağrısı yapıyor mu, şiddet uyguluyor mu? DTK'nin tarihinde yoktur böyle bir şey. DTK'yi bir ‘eylem örgütü’ olarak adlandırmak zaten bunun gerçek olmadığını gösterir. HDP, DTK'den daha çok eylem örgütüdür, biz partiyiz çünkü. İkincisi; bilinen ‘terör örgütü’ uzantılarına benzeyen bir sistematiğin olduğunu görmeniz gerek. Peki, iddianamede böyle bir delile rastlıyor muyuz? Hayır. 

 

‘DTK'ye yaklaşım siyasi iktidarın utançlarından birisidir’

 

DTK'nin ‘terör uzantısı’ olduğu iddiası ve krimalize edilmesi siyasi nedenlere dayandırılıyor. Birinci siyasi neden, siyasi iktidar Kürt sorununda çözüm sürecinden ne zaman vazgeçti, HDP'ye yönelik tavrı da marjinal bir biçimde değişti. Kendisini reddedecek kadar değişti. Karakter sahibi olanlar bir gün öncesi ile bugünün uyumlu olmasına özen gösterir ama ben siyasi iktidardan böyle bir tutum beklemiyorum zaten. DTK'ye yaklaşım da siyasi iktidarın utançlarından birisidir. 

 

‘İktidarın temsilcileri bu ‘terör örgütü’ ile neden mesai yaptı?’

 

Kürt sorununda çözümden vazgeçildikten sonra DTK ‘terörist’ ilan edilmiştir. Eğer bu memlekette DTK ile ilişkili soruşturma yürütmek istiyorsanız bu mahkeme salonları yetmez. DTK'nin mitingine gitmiş yüzbinlerce insanı ne yapacaksınız? Yüzbinlerce Kürde dava mı açacaksınız? Yüzbinlerce insanı yargılayacak bir mahkeme salonu var mı? DTK faaliyetlerinin suç unsuru olarak tanımlanması akla ve hukuka aykırıdır. Siyasi iktidar ne yaptığını bilmeden DTK'yi ‘terör örgütü’ uzantısı ilan etmiştir. Peki DTK ‘terör örgütü’ uzantısıysa şu soruyu sormak bizim hakkımız; böyle bir örgütle bu ülkenin bakanları, Meclis Başkanı ve iktidar temsilcileri neden sabahlara kadar mesai yaptı? İktidar kendisi açıklayamadığı şeyleri hukukun önüne atıyor.

 

Demokratik Toplum Kongresi ile siyasi iktidar çözüm sürecinde sürekli  fikir alışverişi yaptılar. Size bir dizi belge vereceğim. DTK ile bu iktidarın çalışmaları çok uzak tarihlerde olmadı. Bir siyasi iktidar düşünün ‘terör örgütü’ uzantısı ilan etmeden önce bir dizi görüş alışverişinde bulunuyor, evet karşıt görüşler, bir takım mücadele elbette var ama bir taraftan çok köklü konularda diyaloglar kuruluyor, bunları ne yapacağız? Meşhur lafları vardı ya ‘kandırıldık’, hadi kandırdılar diyelim; ne oldu siz uyandıktan sonra DTK nasıl ‘terör örgütü’ oldu? Bunun yine hiçbir ispatı yoktur. Ne yapmış DTK, demiş ki ‘gelin yeni Anayasa meselesini tartışalım, silahlar konuşuyor, insanlar ölüyor, bu ölümler dursun, biz bütün taraflara çağrı yapıyoruz gelin konuşalım’ demiştir. DTK ‘artık oluk oluk kan akmaya başlamışken bu ölümleri durduralım’ demiştir, yapması gerekeni yapmıştır. ‘Terör örgütü’ uzantısı ilan edildikten önce de sonra da… Ama siyasi iktidar kendi eylemine sahip çıkma basiretini göstermiyor. Bu ülkede çözüm süreci ciddi bir süreç olarak demokratik ve devrimsel bir süreç olarak yaşandı. Bir fırsat, bir olanak doğdu. 

 

‘Kendisini demokratik bir biçimde tesis edemeyen hiçbir ülke var olamaz’

 

Evet, bütün sorunlar çözülmemişti ama Türkiye'nin demokratik bir şekilde yeni bir çağa girebilmesi için bir umut oldu. 21. yüzyılda kendisini yeniden üretemeyen, demokratik bir biçimde tesis edemeyen hiçbir ülke kendisini var edemez, bu görmemiz gereken bir gerçektir. Çözüm sürecinde iki yolla karşı karşıya kaldı Türkiye; ya Kürt sorununu çözüp kendisini demokratik bir biçimde güçlendirecekti ya da bir rejim değişikliği ile bütün kudreti tek bir elde toplayarak durum kurtarılmaya çalışılacaktı. Çözüm masasının devrilmesi ile ikinci yol seçildi. Şu an var olan kriz, bitmeyen sorunlar, yaşanan kaos sorunu bir kişinin elinde tutarak kontrol etme yöntemi ile gelecek kurmaya çalışılıyor. Bunun akılla hiçbir bağlantısı yok.

 

‘DTK'nin kuruluşu içinde AKP vekilleri de vardır’

 

Çözüm süreci derken, pragmatist anlamda sadece Kürt sorununun dar milli sorunlar içerisinde çözülmesi beklenmiyordu. Sadece Kürde değil herkese hakkı olanın verilmesiydi. Kadına, gence, memura, işçiye nasıl bir hakkı hak ediyorsa onu vermektir. Asıl verdiğimiz mücadele, hayatı kazanma mücadelesidir. Bu ülkenin yurttaşının ekmeğe değil, sadece bir hayata ihtiyacı vardır. Demokrasi varsa hayat vardır. O süreç içerisinde ne yazık ki siyasi iktidar kendi gelecek kaygısını düşünerek, memleketi kendi ihtiyaçlarına uydurmak için o zemini tepmiştir. DTK de o zeminin oluşturduğu bir yapıdır. Siyasi iktidar da kendisini muhatap kabul edebileceği bir toplumsal mekanizmaya ihtiyaç duymuştur. Diyabakır'da DTK'nin kuruluşu içinde AKP vekilleri vardır. Ne enteresan değil mi? Ensarioğlu başta olmak üzere hiçbirinin hakkında bir soruşturma yok. Bunlar DTK kongresinde delege olarak yer almıştır. Onların belgelerini de heyetinize sunacağım. Sorun katılmaları değil sorun yapmadıkları, attıkları adımları atmaktan vazgeçmiş olmalarıdır. Aynı DTK çözüm süreci kapsamında Meclis'e davet edilmiştir, eşbaşkanları Meclis'e gitmiştir. Anayasa Uzman Komisyonu’nun Meclis Başkanı imzası ile DTK'ye gönderdiği davet vardır, açık bir müzakere vardır. Bu çok doğal bir süreçtir. Bizim bunları bugün anlatıyor olmamız tuhaf. Bu ülkenin Cumhurbaşkanı, Diyarbakır ziyaretinde DTK'nin önceki Eşbaşkanı Ahmet Türk'le bir araya geliyor, basına açık resmi görüşme yapıyor. Bunların her biri yaşandı. 

 

‘Delil toplayan polis de davaya bakan savcı da hakimler de tutuklu’

 

6 ay önceydi, ‘FETÖ’ davasından yargılanan bir polis memurunun duruşması yapılıyor. Polis memuru kendisini şöyle savunuyor; "Bu iktidar benden DTK ile ilgili Diyarbakır'da belgeler hazırlamamı istedi ve ben 20 bin sayfa DTK ile ilgili, KCK ile ilgili, Diyarbakır'daki sivil toplum kuruluşları ile ilgili doküman hazırladım." Bunu sitem etmek için söylüyor. Gerçek anlamda bir hukuk mekanizması olsa yargıya yanlış delil sunmak suçunun da itirafıdır bu. Bu açıklama DTK ile ilgili ‘terör örgütü uzantısıdır’ diye hazırlanan dosyaların nasıl yaratıldığını çarpıcı bir biçimde gösteriyor. Öyle bir zihniyetle karşı karşıyayız ki, siyasi tasfiye operasyonlarını başlatmış, diyor ki ‘bana belge yaratacaksın’ Ve emniyet kurumları dayanak üretmek için çalışıyorlar. Bu çalışmayı yaparken nesnel verilere dayanmadıkları için yalanlarını ortaya çıkaracak birçok boşluk bırakıyorlar. Selahattin Bey'in ve diğer milletvekili ve belediye eşbaşkanı arkadaşlarımızın davasındaki insanlar, şu an kendisi de yargılanma pozisyonu ile karşı karşıya kalmış olan polislerin yarattığı belgelerle oluşturulmuştur. Ayrıca davaya bakan savcı ve hakimlerin çoğu da tutuklanmıştır.   

 

‘DTK çalışmaktan onur duyduğum kurumlardan biri’

 

DTK ile ilgili iddianamede ifade edilen noktaların hiçbirinin güncel olarak da, tarihsel olarak da doğru olmadığı ortada. Yanlış o kadar özgürce karşımıza çıkarılıyor ki doğrunun neden doğru olduğunu kanıtlamak bize düşüyor. Böyle bir şeye zorunlu değiliz aslında. Bugün sürdürülen yargılamalar için çetin bir mücadele vermemizi gerektiriyor. Ben sadece çıplak bir gerçeği söylüyorum ama sorun şu; nasıl bu kadar çıplak olan gerçek böyle çarpıtılabilir. Bunun hukukla ilgisi yok. Sadece kanuna bağlılığı esas alsa böyle çarpıtmalardan  bir iddianame yürütülemez. Ben en azından mücadele veriyorum. Ama toplumun büyük kesimini ne hale getirdiler. Bir toplum açısından bu kadar trajik bir durum olabilir mi? Bütün devlet kurumları bu soruya cevap vermelidir. Yargı da yasama da hepsi sorumludur. Türkiye toplumunu kişiliksizleştiren bir despotik anlayış sürdürülüyor. Bir toplum gördüğünü söyleyemiyorsa o toplum değersizleşir, çürür. Biz ister hapishanede ister dışarıda olalım, mücadele yürütüyoruz. Ancak herkesin bu mücadeleyi vermesi lazım. DTK, ‘bu ülkenin demokrasi kültürünün ürettiği en saygın kurumlardan birdir. DTK, bu ülkede analar ağlamasın, evlatlar ölmesin’ diye kurulmuştu. Ben bu zamana kadar katıldığım bütün çalışmalarına saygı duyarak katıldım. Kongrelerine, konferanslarına katılmışımdır, ortak açıklamalar yapmışızdır. Bunlar bizim görevimizdir ve DTK benim çalışmaktan onur duyduğum kurumlardan birisidir. 

 

‘Bütün tiranlar böyle düşünmüştür’

 

DTK'yi, kendi çıkarları için bu kadar hedef tahtası haline getiren iktidar, şunu düşünmeli bir ülkede sivil toplum bu kadar hedef haline getirilirse, bu ülkede hiçbir mekanizmanın kalması mümkün değildir. Şu an ipleri elinizde tutarak işleri yürüttüğünüzü düşünebilirsiniz ama bu büyük bir ilizyondur. Bütün tiranlar böyle düşünmüştür. Hiç iktidardan inmeyeceklerini düşünürler. Firavun ebediyen yaşayacağını düşünerek öbür dünya için mezar yaptırmıştır. İktidar saplantısına kapılmak böyle bir şey ama bu saplantı bütün ülke için risk üretmeye başladıysa bu siyasi iktidarın aklını başına toplaması gerekiyor. 

 

Şu an ipleri çeken bir yönetim tarzı var, gerginliği biraz gevşetse her şey yıkılacak. O nedenle gerilimi hiç bitirmiyor. Niye? Çünkü bu ülkede demokratik kurumlaşma bırakmadılar. DTK gibi bu kadar meşru bir örgütlenme ‘terör örgütü uzantısı’ ilan ediliyor. 15 Temmuz'dan sonra 500 den fazla kurum kapatılıyor. 

 

DTK faaliyetleri içinde olmak gibi bir suç isnadı olamaz. DTK bir ‘suç örgütü’ uzantısı değildir, bir ‘suç örgütü uzantısı’ olduğunu iddia eden iddia makamı gerekçelerle açıklamak zorundadır. Bir ‘terör örgütü uzantısı’ olduğunu iddia edebilmesi için dayanakları olması gerekiyor, böyle bir dayanak söz konusu değildir. Eğer bu iddiada ısrar edilecekse DTK faaliyetleri bütün boyutları ile incelenmek zorundadır. 

 

‘Başbakan ve bakanlar da bu soruşturmanın kapsamına alınmalıdır’

 

DTK faaliyetlerine sadece ben katılmadım bu ülkenin bakanları, başbakanları ve çözüm sürecinde DTK eşbaşkanlarının resmi olarak temsil edilmesini sağlayan iktidar temsilcileri bu soruşturmanın kapsamına alınmalıdır. Satır aralarına saklanmış gerçeklerin üzerinin açılması ve soruşturmanın genişletilmesi gerekir. Çözüm süreci boyunca DTK Eşbaşkanı doğrudan Cumhurbaşkanı'na bağlı faaliyet yürüten Kamu Güvenliği Müsteşarı ile, bakanlarla görüşme yaptı. Bunların her birisi göz önünde bulundurulmalı. Neye göre birilerini DTK faaliyeti ile yargılıyorsunuz cevap verilmesi lazım.

 

Ben HDP Eşbaşkanı olduğum için DTK'nin doğal delegesiymişim, Eşbaşkan olduğum için de yöneticiymişim. İçler acısı bir iddia. Ben HDP'nin eşbaşkanlığını yapmış birisi olarak başka bir kurumun eşbaşkanı olacağım ve göğsümü gere gere onun arkasında durmayacağım! Her şeyden önce akla aykırı. Adalet talep etmiyorum, en azından gerçeğe biraz saygı duyulabilir. DTK benim yöneticisi olmaktan onur duyacağım bir şeydir ama bir hukuk insanı iddianamede yalan uyduramaz. Bizler yaptığımız çalışmaların sonuna kadar arkasında durduk ve durmaya devam edeceğiz. Türkiye'deki barış, demokrasi, özgürlük mücadelesi tasfiye edilemez.”

 

Duruşma verilen aranın ardından Figen Yüksekdağ’ın savunmasıyla devam ediyor.