Malbata Azîze û Rojhat Onkol: Ev aştiyeke çawa ye?

2025-09-02 09:06:57


	AMED - Dayik Refîka Nergis bertek nîşanî hewldana êrîşa leşkerî ya li ser gorên endama YJA Starê Azize Onkol û endamê HPG'ê Rojhat Onkol da û got, "Em difikirîn ku em dikarin di vê serdemê de wekî xwişk û bira bijîn. Lê dev ji me berde, ew nikarin miriyên me jî tehemûl bikin."

	 

	
		
			Gorên Azize Onkol (Dîcle Avaşîn), endama YJA Starê û Rojhat Onkol ( Laşer Çem ), endamê HPG'ê, li gundê Kêlesi yê taxa Çemê Elika, li navçeya Licê ya Amedê, di 26'ê Tebaxê de bi mudaxeleya leşkerî rû bi rû ma. Gorên xwişk û bira yên li goristana gund hedef hat girtin. Li ser bingeha fermanek ji Wezareta Karên Hundir a ji bo dozgeriyê ya 'hilweşandina goran' ev mudaxale hat kirin. Ev agahî bi devkî rasterast ji hêla leşkeran ve ji malbatê re hatibû ragihandin. Lêbelê, ji ber nerazîbûna endamên malbatê, gor nehatin hilweşandin. Vê carê, leşkeran xwestin ku wêneyên li ser kevirên gorên xwişk û birayan werin rakirin.
		
			 
		
			Dayika Azize Onkol û Rojhat Onkol, Yildiz Onkol û meta wan, Refika Nergis li hember hewldana êrîşa li ser gorên wan bertek nîşan dan. 
		
			 
		
			'Em li dijî zilmê bêdeng dimînin da ku pêvajo zirarê nebîne'
		
			 
		
			Yildiz Onkol, diyar kir ku ew hêvî dikin zilma li ser gelê Kurd bi dawî bibe û got, "Me got ku em di pêvajoyek aştiyê de ne; ew her tim behsa aştiyê dikin. Ji ber vê yekê me gorên xwe çêkirin. Wan got aştî û em fikirî ku ew ê destwerdanê di jiyana me de nekin. Mehek piştî ku me goristanên xwe çêkirin, leşker hatin mala me. Me hewl da ku fêm bikin ka çima ew hatine. Em qet nefikirî ku ew ê êrîşî goristanên me bikin. Me got, 'Pêvajoyek aştiyê heye' û em fikirîn ku ew dibe ku ji bo sedemek din hatine. Lê gava ku ew gihîştin, ew ber bi goristanan ve çûn. Ez û zarokên min tavilê ber bi goristanê ve me bazdan ji ber ku me guman kir ku ew ê tiştekî bikin. Dema ku em gihîştin, wan ji me pirsîn, 'Ev nivîs çi ne? Çima we li ser goran Kurdî nivîsand? Çima we wêneyên şervanan danîn?' Me bersiv da, 'Pêvajoyeke aştiyê heye, cîhan aram bûye û ji ber vê yekê me ev kir.'"
		
			 
		
			'Em aştiyê dixwazin'
		
			 
		
			Yildiz Onkol diyar kir ku ji bo rakirina wêne û nivîsan a ji goristanê zext li wan hatiye kirin û got: "Ji aliyekî ve dewlet dibêje ku ew ê aştiyê bîne lê ji aliyê din ve heqaretê li me dikin. Gelo aştî bi vî rengî dikare were bidestxistin? Bi vî rengî behsa aştiyê nayê kirin. Bi qasî ku em dikarin em aştiyê dixwazin, em dibêjin xwişk û biratî, lê em vê nêzîkatiyê ji wan nabînin. Xwişk û biratî tune. Em xwişk û biratî dixwazin. Zarokên me şehîd bûn, em aştiyê dixwazin. Em bi vê niyetê nêzîk dibin, lê ew niyeta wan tune."
		
			 
		
			'Em ê têkoşîna xwe bidomînin'
		
			 
		
			Refîka Nergis, hêviya xwe ji bo pêvajoyê anî ziman, bertek nîşanî êrîşa leşkeran a li ser goristanan da û got: "Em jî matmayî man. Ew qala pêvajoya aştiyê dikin. Ez dereng hîn bûm ku leşkeran êrîşî goristanên me kirine. Vê yekê me pir êşand; dilê me şikand. Êşa me jixwe têra xwe giran bû. Em ê heta dawiya jiyana xwe li pişt şehîdên xwe bisekinin, em ê rêya wan bişopînin. Em ê heta ku dilopek xwîn ji me re bimîne têbikoşin. Ji aliyekî ve ew qala pêvajoya aştiyê dikin, lê ji aliyê din ve zilma wan berdewam dike. Her du gorên ku leşkeran êrîşî wan kirin gorên zarokên min bûn. Em difikirîn ku em dikarin di vê serdemê de wekî xwişk û bira bijîn. Lê dev ji me berde, ew nikarin miriyên me jî tehemûl bikin. Ger ew bi vî rengî tevbigerin, baweriya kesî dê nebe. Ma pêvajoya aştiyê ev e? Mirov baweriyê winda dikin."