İSTANBUL - Flormar’da sendikalı oldukları için işten atılan 120 işçi, 15 Mayıs’tan bu yana fabrika önünde oturma eylemini sürdürürken, diğer yandan da ev ve çocuklarıyla ilgileniyor. Fabrikada kreş olmadığı için büyük zorluk yaşayan kadınlar, “Çocuklarımız da bizim gibi mesai yaptı” dedi. 

 

Gebze Organize Sanayi Bölgesi’nde (GOSB) bulunan Flormar Kozmetik’te çalışan 120 işçi, Petrol-İş Sendikası’na üye oldukları için farklı tarihlerde işten çıkarıldı. 5 işçinin 15 Mayıs’ta fabrika önünde başlattığı direniş, kadınların dayanışmasıyla büyüdü. Üretimden mağaza satışına kadar asıl işgücünü oluşturan kadınların fabrikadaki en büyük sorunlarından biri de kreş olmaması. Fabrikada çalışan kadınlar, hem çocuk bakıp hem de ev işleriyle ilgileniyor. Yıllardır Flormar’da çalışan kadınlar, kreş olmadığı için çocuklarını yakınlarına bırakmak veya başka kreşlere göndermek zorunda kaldığını anlattı. 

 

‘İki çocuğum da Flormar’da büyüdü’

 

10 yıldır Flormar’da çalışan Hafize Dursun, daha önce bir çikolata fabrikasında çalışmış. 7 aylık hamile iken iş akdi feshedilen Hafize, çocuğu doğup 10 aylık olunca Flormar’da işe başlamış. Asgari ücretle çalışan Hafize, fabrikada kreş olmadığı için çocuğunu eşinin annesine bıraktığını belirterek, “Çocuğumu kayınvalideme bırakıp işe gidiyordum. Sonra kızım doğdu 10 aylıkken bırakıp işe gittim. İki çocuğum da Flormar’da büyüdü. Burada kreş yok. Kreş olsaydı zaten çocuklarımızı kreşe bırakırdık. Burası öyle bir fabrika ki talep etseydik de olması mümkün değildi. Eskiden 12 saat çalışıyorduk. Hafta sonu iznimiz dahi olmuyordu. Cumartesi günleri sürekli mesai oluyordu. Evi otel gibi kullanmak zorunda kalıyordum. Çalışma saatlerimiz çok uzundu. Ev işleri çok zorluyordu. Bir Pazar günümüz kalıyordu ve bütün işlerimizi Pazar gününe sığdırmaya çalışıyorduk. Ev temizliği, pazar alışverişi, çocuğun okul ihtiyaçları hepsini bir güne sığdırmaya çalışıyorduk. Gün bize yetmiyordu. Akşam eve gittiğimizde temizlik ve yemekle uğraşıyorduk” dedi. 

 

‘Boykotu kırmak için ürünlerde indirime gidildi’

 

Taleplerinin hiçbir zaman karşılanmadığını vurgulayan Hafize, “Buraya sendikayı getirmeye çalışıyoruz. Şuan Flormar’da sendika yok. Sabah işten çıktık direnen arkadaşlarımızın yanına gittik destekledik. Akşam işe gittiğimiz de iş akdimizin feshedildiğini öğrendik. Far bölümünde çalışıyordum. Bize eskiden ürün veriyorlardı sonra vermemeye başladılar. Şimdi sendikalı olduğumuz için de işten çıkardılar. Biz de ürünlerini boykot ettik ve boykot çağrısında bulunduk. Boykot çağrımız karşılık buldu ve ürün satışı istedikleri gibi olmadı. Boykotu kırmak için ürünler yüzde otuzluk bir indirimle satışa sunuldu. İnsanlar yine alıyor ama tavsiyemiz mümkün olduğu kadar ürünleri almasınlar aldırtmasınlar. Biz işimize geri dönene kadar almasınlar” çağrısında bulundu.

 

‘İki kişinin yapması gereken işi tek başımıza yapıyoruz’

 

Lojistik bölümünde 4 yıl çalışan Şükran Akyıldız ise, bedensel olarak çok ağır şartlarda çalıştıklarını 2 kişinin yapması gereken işi tek başlarına yaptıklarını söyledi. Sürekli mesaiye kaldıklarının altını çizen Şükran, şöyle konuştu: “Flormar’da çalışmaya başladığım zaman kızım kreşe gidiyordu. Sabah erken kızımı kreşe verip sonra işe geliyordum. Akşam servise yetişemediğim için eşim servisten alıyordu. İş yerinde kreş yok. Burada kadın çalışanlar çok olduğu için kreş talebinde bulunduk ama geri çevrildi. Tüm taleplerimiz gibi geri çevrildi ama patronun bizden istediklerini biz hep yerine getiriyorduk. Kızım da bizimle çalışıyor gibi. Sabah çıkıyordu akşam geliyordu. Şimdi birinci sınıfa başladı. Okula başlama sürecinde de izin alamadığım için yanında olamadım. Çok zorlandık. Yıllık iznimi çocuğumun okuluna sakladım. Çocuğumla birlikte zaman geçirebilmek için kendim için bir şey yapmadım. Çocuğumun öğretmenleriyle yeterince görüşemiyordum. Eve gidince çocuğun dersi, ev temizliği, yemek falan derken ancak uyumaya zaman bulabiliyordum.”

 

‘Güzel bir dayanışma yakaladık’

 

10 saat çalıştıklarını bir de mesaiye kaldıklarını vurgulayan Şükran, direnişte 4 mevsim geçirdiklerini belirtti. İşi geri alana kadar direnmeye devam edeceklerinin altını çizen Şükran, “Ben ürünlerin boykot edilmesi için mağazaya gidip tek başıma bireysel eylem de yaptım. Bu ürünleri yapan eller şuan da kapının önünde direniyor. Kadın dayanışması büyük her yerden destek alıyoruz. Çoğunluğumuz kadın olduğumuz için büyük destek gördük. Kadınlar bizi yalnız bırakmadı. Diğer fabrikadan işçiler bizi ziyarete geldi. Siyasi partilerden gelenler oldu. Güzel bir dayanışma yakaladık” ifadelerini kullandı.